Μεγάλο Σάββατο

«Μεγάλο Σάββατο»

  Από τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου οι καμπάνες χτυπάνε χαρμόσυνα πια, για να αναγγείλουν την πρώτη Ανάσταση, όπως την λένε, του Χριστού.
  Στη Ζάκυνθο κι αλλού στη Δυτική Ελλάδα σπάνε διάφορα πήλινα αγγεία για «χαρά του Χριστού και πομπή των Εβραίων». Ο νοικοκύρης του σπιτιού ανασκουμπώνεται να σφάξει «το λαμπριώτη», το καλοθρεμμένο αρνί, που θα έχει την κυρίαρχη θέση στο πασχαλινό τραπέζι. Με το αίμα του αρνιού έκανε άλλοτε ένα σταυρό στην πόρτα και στα μάγουλα των παιδιών «για το καλό» (πράξη που θυμίζει τους Εβραίους και τις πληγές του Φαραώ). Οι νοικοκυρές καθαρίζουν και στολίζουν το σπίτι, φτιάχνουν τυρόπιτες, γαλατόπιτες κι άλλες πασχαλιάτικες πίτες. Τέτοια μέρα δεν ξεχνούν τους συγγενείς και χωριανούς που πενθούν και τους στέλνουν κόκκινα αυγά, κουλούρια κι ό,τι άλλο έχουν, μια και σ’ εκείνους το έθιμο δεν επιτρέπει να φτιάξουν. Κι αφού όλα τελειώσουν με το καλό, περιμένουν με λαχτάρα τη μεγάλη νύχτα της Α ν ά σ τ α σ η ς.
Τα γεγονότα της Ανάστασης:
    Την ταφή του Κυρίου παρακολούθησαν από μακριά, η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία του Κλωπά και η Σαλώμη. Αφού πήγαν στην αγορά, αγόρασαν αρώματα και έτρεξαν να αρωματίσουν τον τάφο του Κυρίου.
    Όταν έφτασαν βρήκαν τη μεγάλη πέτρα που έκλεινε τον τάφο κυλισμένη μακριά. Μπήκαν στον τάφο, μα αντί να βρουν το σώμα του Κυρίου, είδαν έναν άγγελο να κάθεται στα δεξιά του τάφου. Το πρόσωπό του έλαμπε σαν τον ήλιο και τα ρούχα του ήταν κάτασπρα σαν το χιόνι.
Ο άγγελος τους είπε:
- Μη φοβάστε! Ζητάτε τον Ιησού το Ναζωραίο; Δεν είναι εδώ… Αναστήθηκε όπως είχε πει. Πηγαίνετε να πείτε στους μαθητές Του ότι θα τους περιμένει στη Γαλιλαία.
Εκείνες έτρεξαν με μεγάλη χαρά να πουν την είδηση στους μαθητές Του. Στο δρόμο είδαν τον αναστημένο Χριστό, Τον πλησίασαν κι έπεσαν στα πόδια Του και τον προσκύνησαν.
Εκείνος τους είπε:
- Πηγαίνετε να πείτε στους μαθητές μου να πάνε στη Γαλιλαία. Εκεί θα συναντηθούμε.
    Πραγματικά οι έντεκα μαθητές κι ο Δάσκαλός τους πήγαν στη Γαλιλαία. Οι μαθητές Του, Τον προσκύνησαν και Τον άκουσαν να λέει:
- Πηγαίνετε να κηρύξετε το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο, σε όλους τους ειδωλολάτρες. Θα τους βαπτίζετε στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!
     Στις μέρες μας τη θέση των Μυροφόρων γυναικών έχουν πάρει οι καμπάνες των Εκκλησιών. Πριν από τα μεσάνυχτα ξυπνούν τον κόσμο να τρέξουν στην Ανάσταση! Όλοι κρατούν άσπρες λαμπάδες, σημάδι χαράς.
    Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο παπάς βγαίνει από το Ιερό κρατώντας μια λαμπάδα αναμμένη με Άγιο φως και ψέλνει το:
«Δεύτε λάβετε φως…».
    Όλοι τρέχουν, ποιος θα πρωτοανάψει τη λαμπάδα με το νέο Άγιο φως. Ο παπάς και οι ψαλτάδες βγαίνουν στην αυλή της Εκκλησίας. Στις πόλεις ανεβαίνουν πάνω σε μια στημένη εξέδρα.
Ακριβώς τα μεσάνυχτα ακούγεται το:
«Χριστός Ανέστη…».
    Τότε πια γίνεται χαλασμός κόσμου! Πυροτεχνήματα, βεγγαλικά, τρακατρούκες! Οι πιστοί μέσα κι έξω στην Εκκλησία δίνουν μεταξύ τους το φιλί της Αγάπης, που δίδαξε ο Χριστός. Τσουγκρίζουν κι από ένα κόκκινο αυγό μύτη με μύτη, ποιος θα σπάσει του άλλου, γιατί το ’χουν για καλό.
    Σε μερικά μέρη, όπως στη Φθιώτιδα, για να προφυλάξουν τον τόπο από το χαλάζι, ανάβουν ένα δαδί με το Άγιο φως κι όσο τόπο φωτίζει τριγύρω, θα γλιτώσει απ’ το χαλάζι.
    Μόλις τελειώσει η φασαρία, αρκετοί παραμένουν στην Εκκλησία μέχρι να τελειώσει η λειτουργία. Οι περισσότεροι  φεύγουν κρατώντας αναμμένες τις λαμπάδες τους ή τα φαναράκια τους με τ’ Άγιο φως, γυρίζουν ανυπόμονοι στα σπίτια τους. Με τον καπνό της λαμπάδας σχηματίζουν ένα μαύρο σταυρό στην εξώπορτα κι ανάβουν με το νέο φως το καντήλι που καίει στο εικονοστάσι.
    Ύστερα η νοικοκυρά ετοιμάζει το τραπέζι, ενώ οι υπόλοιποι όλο και τσουγκρίζουν και τρώνε κόκκινα αυγά. Στο τραπέζι σερβίρεται ο πατσάς κι η μαγειρίτσα, φτιαγμένα απ’ τα εντόσθια και τα ποδαράκια του αρνιού, τυρόπιτες γαλατόπιτες κι άλλα φαγητά ανάλογα με τον τόπο.
                                                                                                                                  edit: falirikanea