Είναι Σάββατο και ώρα 8:40μ.μ. σε μια μικρή συνοικία των δυτικών προαστίων. Σήμερα το πρωί ακούσαμε τις σειρήνες να ηχούν και τρέξαμε όλοι τρομαγμένοι έξω να δούμε τι συνέβη. Είδαμε του γείτονες να τρέχουν αλαφιασμένοι και να φωνάζουν: «Πόλεμος, πόλεμος!». Ο ήλιος δεν είχε δείξει ακόμα το πρόσωπό του.
Πήγαμε να ρωτήσουμε στο δημαρχείο και μας είπαν ότι οι Γερμανοί κήρυξαν τον πόλεμο. Η μαμά ξαφνικά λιποθύμησε και έπεσε κάτω. Την πήγαμε στο πρώτων βοηθειών και μας είπαν πως είχε ταραχτεί πολύ.
Γυρίσαμε σπίτι την ώρα του φαγητού, γύρω στις 13:10. Καθίσαμε να φάμε και δεν μίλαγε κανείς. Όλοι είχαν πάθει μεγάλο σοκ. Μετά πήγαμε να κοιμηθούμε λίγο.
Όταν ξυπνήσαμε η μαμά κι εγώ πήγαμε να πάρουμε προμήθειες γιατί έλεγε ότι θα περάσουμε δύσκολες μέρες. Μόλις φτάσαμε στο παντοπωλείο η μαμά άρχισε να παίρνει ντουζίνες από όλα τα απαραίτητα για την οικογένεια. Ξέρετε, φασόλια φασολάκι φρούτα και λαχανικά, γάλα για το μωρό κτλ. Η μάχη τώρα ξεκινά!
Τώρα όμως ημερολόγιό μου καλύτερα να σε αφήσω γιατί είναι η ώρα του νυσταγμού και είμαι τόσο κουρασμένος που δεν με κρατάνε τα πόδια μου και τα μάτια μου πάνε να κλείσουν. Καληνύχτα ημερολόγιό μου!
1 σχόλιο:
πολύ καλή δουλειά,Κοσμά
Δημοσίευση σχολίου