«Χρονοταξίδι στο 1821» (Στέλιος Κ.)

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου το 1821 είμασταν ταμπουρωμένοι κοντά στη Τριπολιτσά. Καθόμασταν μέχρι το χάραμα όλοι οι μεγάλοι οπλαρχηγοί και προσπαθούσαμε μαζί με τον Θεόδωρο και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να βρούμε ένα σχέδιο για να απελευθερώσουμε την πατρίδα.

Κάθε μέρα σκεπτόμουν τρόπους και σχέδια για διώξουμε τον Τουρκικό ζυγό .Ένα βράδυ πήρα το δρόμο για να συναντήσω τον Αθανάσιο Διάκο καθώς όμως περπατούσα προβληματισμένος συνάντησα δύο μικρά παιδιά που έπαιζαν ανέμελα με ένα τόπι. Τα κοιτούσα και θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια που έπαιζα στην αυλή του σπιτιού με τα ξαδέρφια και η μάνα καθόταν στον αργαλειό και ύφαινε με τις ώρες.

Μετά από αυτά συνάντησα τον Αθανάσιο Διάκο και εκείνος με τον ίδιο καημό για την απελευθέρωση του έθνους δεν ήξερε τι να μου πεί. Συνεχίσαμε και ο δύο να περιπλανιόμαστε στα χώρια και να μαζεύουμε κόσμο για τον ξεσηκωμό όλοι περιμέναμε πώς και πώς αυτή τη μέρα που τελικά δεν άργησε να έρθει. Όλοι ήμασταν έτοιμοι με όπλα και κουμπούρια για να διώξουμε τον εχθρό.