«Στη χώρα των δεινόσαυρων » (Ανδρέας Β.)

Άναψα την χρονομηχανή και πληκτρολόγησα να ταξιδέψω στην εποχή των δεινοσαύρων. Εκείνη την στιγμή εμφανίστηκα δίπλα σε ένα δεινόσαυρο που τον έλεγαν Ρεξ και φοβήθηκα.Τελικά δεν μου όρμηξε καθόλου. Γίναμε φίλοι και παίξαμε φοβερά παιχνίδια Με αγαπούσε και με υπάκουε.Κάθε πρωί τρώγαμε φύκια από την θάλασσα και αστακούς. Καθώς τρώγαμε, ένα είδος ζώου πήγε να μου επιτεθεί αλλά ο δεινόσαυρος Ρεξ με προστάτεψε. Από εκείνη την στιγμή και μετά, το δεινόσαυρος τον είχα σαν αδερφό μου. Την άλλη μέρα ξανά τα ίδια έγιναν. Το απόγευμα όμως συνάντησε ένα άλλο είδος δεινοσαύρου και μόλις είδε τη θυληκιά δεινοσαυρίνα με εγκατέλειψε και πήγε κοντά της. Την αγάπησε και εμένα με ξέχασε. Το πρωί του είπα του δεινοσαύρου να φύγω αλλά αυτός μου απάντησε να μην πάω πουθενά γιατί τον βοήθησα να βρει το ταίρι του. Στο τέλος έκαναν ένα δεινοσαυράκι που τον ονόμασαν Ανδρέα. Το μεγάλωσα εγώ, γιατί οι δεινόσαυροι ήταν γέροι. Μετά από δυο χρόνια το δεινοσαυράκι μεγάλωσε και άρχισε να περπατάει, όμως οι γονείς του το εγκατέλειψαν γιατί «επέστρεψαν στη φύση».Το χειμώνα το αποχαιρέτησα και του είπα να προσέχει στην άγρια φύση και αυτό με αγκάλιασε. Πήγα στην χρονομηχανή και πληκτρολόγησα για να επιστρέψω στο σπίτι μου. Όταν έφτασα περιέγραψα στη μαμά μου την ζωή των δεινοσαύρων.