«Λυκο…φιλίες» (Αποστόλης Α.)

Μία φορά κι έναν καιρό,σε ένα αγρόκτημα ήταν ένας βοσκός που είχε πρόβατα.Τα τάιζε τα φρόντιζε και όλα έδειχναν ωραία.Μια μέρα τα έβγαλε έξω να βοσκίσουν αλλά το να είσαι μόνος στο λιβάδι με πολλά πρόβατα είναι λίγο δύσκολο.Κάποιο πρόβατο θα ξέφευγε.Έτσι κι έγινε.Μια προβατίνα έφυγε από το κοπάδι και χάθηκε.Ο βοσκός στενοχωρήθηκε πολύ.Ψάχνοντας ασταμάτητα μέρα και νύχτα κατάλαβε πώς ψάχνει αδίκως και πλέον νόμιζε ότι ή την φάγανε λύκοι ή χάθηκε ή το πιό πιθανό να ψόφησε.

Η προβατίνα νόμισε ότι ήταν καταδικασμένη να ψοφήσει.Κοίταζε συνέχεια πίσω,μπροστά,δεξιά και αριστερά.Και τι βλέπει!!!Έναν λύκο.Τη βλέπει κι ο λύκος και πάει προς το μέρος της. Η προβατίνα έτρεχε σαν τρελή για να μην την πιάσει.Όμως ο λύκος δεν είχε εχθρικές προθέσεις και η προβατίνα δεν το είχε καταλάβει.Ο λύκος φωνάζει από μακριά στάσου-στάσου , η κατσίκα κοιτάει πίσω και τότε κατάλαβε ότι ο λύκος ήθελε μια φίλη για παρέα.Επίσης ήξερε ο λύκος τον γυρισμό για τον στάβλο και την πήγε πίσω στο σπίτι της.Ο βόσκος χάρηκε πάρα πολύ που την ξαναείδε και πλέον η προβατίνα έκανε κι έναν νέο φίλο και περάσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!