« Περιπέτεια στο μέλλον»(Στέργιος Κ.)

Μια ωραία ηλιόλουστη μέρα, αποφάσισα να παω με το φίλο μου τον Νικόλα μια βόλτα στο δάσος. Περπατούσαμε χαρούμενα ως που ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατος, παράξενος ήχος. Τρέξαμε προς το μέρος που τον ακούσαμε και είδαμε έναν πελώριο θάλαμο μπροστά μας. Μπήκαμε μέσα στο θάλαμο παραξενεμένοι.

Ξαφνικά η πόρτα έκλεισε και νιώσαμε κάπως παράξενα. Νιώθαμε να κινειται αυτος ο θάλαμος. Αρκετή ώρα αργότερα μπροστά μας εμφανίστηκε μια πολύ περίεργη εκτυφλωτική λάμψη και ήρθε καταπάνω μας. Μας τύλιξε και μας εξαφάνισε. Βρισκόμασταν για δευτερόλεπτα μεσα της ώσπου εμφανιστήκαμε μέσα σε ένα διαστημόπλοιο. Έτρεχε με απίστευτη ταχύτητα. Οδηγός του ήταν ένας άνθρωπος με στολή. Μας είδε και ξαφνιάστηκε. Μας ρώτησε ποιοι ήμασταν και από που ερχόμασταν. Του απαντήσαμε ότι έρχόμασταν από τη Γη κι ότι μας έλεγαν Στέργιο και Νικόλα. Αυτός μας απάντησε ότι αυτος ο πλανήτης ήταν η Γη κι ότι ήμασταν στο έτος 2598 μ.Χ. Τον έλεγαν Παύλο. Του είπαμε ότι ερχόμασταν από το 2010. Επίσης τον ρωτήσαμε τι έκανε σ'ένα τέτοιο διαστημόπλοιο και γιατί έτρεχε με τόση ταχύτητα. Εκείνος μας είπε όλη την ιστορία.

Μας είπε ότι ήταν από μια εταιρία που κατασκεύαζε διαστημόπλοια και τον κυνήγαγαν από μια άλλη εταιρία διαστμοπλοίων που είχαν πολλές κόντρες από καιρό με αυτήν. Το διαστημόπλοιό μας ξαφνικά σταμάτησε κι άρχισε να πέφτει προς τα κάτω. Προσγειωθήκαμε άγρια στο έδαφος. Ευτυχώς που κανένας δε χτύπησε αλλά το σκάφος καταστράφηκε.

Είδαμε το εχθρικό σκάφος να έρχεται προς το μέρος μας. Προσγειώθηκε κάτω και απ' έξω βγήκε ένας τύπος με ένα όπλο. Μας είπε να του δώσουμε τον κινητήρα του σκάφους μας. Τον ήθελε για να τον πάει στην εταιρία του για να τον δουν και να κατασκευάζουν έτσι και τα δικά τους σκάφη. Εγώ απευθύνθηκα στον Παύλο και στον οδηγό του εχθρικού σκάφους. Τους είπα ότι θα μπορούσαν να συνεργάζονται παρά να έχουν κόντρες μεταξύ τους. Ο τύπος από το εχθρικό σκάφος και ο Παύλος φαινονταν να σκέφτονται ώσπου μου απάντησαν ότι θα μπόρουσαν να το κάνουν και συμφώνησαν. Ο οδηγός του όχι πια εχθρικού σκάφους μας είπε ότι λεγόταν Γιώργος. Έτσι λοιπόν αυτες οι δύο εταιρίες έγιναν μία.

Αυτή η λάμψη που εμφανίστηκε όταν είμασταν μέσα στο θάλαμο που ήταν μια χρονομηχανή εμφανίστηκε και τώρα. Τους χαιρετήσαμε και τους είπαμε ότι έπρεπε να φύγουμε.

Μου άρεσε πολύ η σημερινή περιπέτεια. Κρίμα που δεν θα ξανασυμβει απ' όσο φαντάζομαι. Χάρηκα πολύ.